Nu weten jullie een beetje wat ik doe in een week. Maar vorige week was wel een bijzondere week het was sportweek in Nsoatre.

Wat er dus aan de hand was voordat deze week begon was dat Stephen een jongen van 12 jaar uit het weeshuis elke morgen van 5 tot 7 een voetbal of volleybaltraining had en ook in de middag van half 3 tot 4 ongeveer. Ook Amanda een meisje van 13 jaar oud, zij had ook een week trainingen en Gideon een jongen van 15 jaar ook. Ze moesten veel trainen en aan het einde van de week kwam Stephen naar ons toe en vertelde dat hij naar de kliniek (een klein ziekenhuis) in Nsoatre is geweest om te wegen. Nu denken jullie misschien ja hoor waarom dat dan.. Dat zal ik jullie even uitleggen. Om mee te mogen doen in het team heb je een correct gewicht nodig. Het gaat er hier blijkbaar niet om hoe goed je kan spelen maar alleen hoe zwaar je weegt. Stephen was dus geweest en helaas hij woog 40 en helaas je moet 38 kg wegen dus helaas 2 kg teveel dus hij moest maar veel gaan rennen en drinken maar koekjes eten mocht wel gewoon als je maar veel rent. De volgende dag zou hij weer gewogen worden en dan hoopt hij dus 38 kg te wegen zodat hij mee kan doen in het voetbalteam van de basisschool. Solo kwam deze avond langs en moest echt wel heel hard lachen om het feit dat je gewogen wordt. Hij vindt het net zulke grote onzin als ons dus. Want Stephen is best lang en dun dus het is echt onzin dat hij te veel weegt. Daarna zei Solo ook nog even; ja Amanda moet ook gewogen worden maar die is sowieso te zwaar (ja het zal maar over je gezegd worden terwijl je gewoon een goed lichaam heb) Gideon moet ook nog maar die is zelf erg bang dat hij teveel weegt.

Toen de ‘weegdag’ aangebroken was waren wij natuurlijk erg benieuwd hoe het gegaan was. Helaas voor Stephen hij had een koekje bij ons gegeten en ja hoor hij woog een kilo meer ;) 41kg dus en ja dat was teveel voor hem dus al het trainen was voor niets. Amanda is 13 zit nog op de basisschool maar zij mag meespelen met de junior high (voortgezet onderwijs) dus mag iets meer wegen en haar gewicht was dus wel goed. Ook Gideon is gewogen en gelukkig voor hem was zijn gewicht ook goed.

Al de scholen uit Nsoatre hadden sportweek. Een jongens en een meisjes team van elke junior high school (voortgezet onderwijs vertegenwoordigen de school. Ook de basisschool heeft een jongensteam die alleen voetballen. De sporten die gespeeld werden waren handbal, volleybal en voetbal. Van elke school moesten de meiden tegen elkaar spelen en de jongens van elke school ook tegen elkaar. Daarnaast speelden ook de jongensteams van de basisschool voetbal tegen elkaar. De school die de voetbal zou winnen die krijgt een beker aan het einde van de week.

We dachten echt ow nee dit wordt een saaie week voor ons, want meestal komen de weeskinderen bijna elke middag voor een spel, even naar de waterput, een rondje naar de markt of andere dingen. Maar nu hadden ze sportweek en dan moesten ze de teachers helpen met het verkopen van water, ijsjes of snoepjes en anders moesten ze de teams aanmoedigen. De dagen begonnen zo rond 8 uur en eindigden rond 5 uur dus het waren echt lange dagen voor de kinderen.

Op maandag hoorden we zoveel lawaai van kinderen, drums, klappen en alles wat bij enthousiaste kinderen hoort. Dus we waren wel erg benieuwd hoe het ging daar. We zijn dus gaan kijken en het was erg gezellig. Het was heel dicht bij het terrein van de stichting dus we hoefden alleen de poort uit te lopen en dan konden we al heel veel kinderen zien in heel veel verschillende uniformen. Bij de volleybal voor meiden gingen net de meiden van de Presby Dutch (de school van de stichting) de wedstrijd spelen. Dat vonden wij wel erg leuk om even te zien en natuurlijk aan te moedigen. Na 1 minuut stonden wij niet meer alleen op 1 vierkante meter maar met heeeeel veel andere kinderen om ons heel. Wel erg leuk en gezellig want wanneer wij aanmoedigden of klapten deden ze allemaal mee ook als was het dan voor een heel andere school dan hun eigen school.

Deze middag was ons wel heel goed bevallen dus we zijn eigenlijk wel heel de week bij de sportweek geweest. En niet alleen in de middag maar ook in de morgen. De mensen accepteren niet echt de gehandicapte kinderen hier dus het leek ons een goed idee om met de kinderen van de gehandicapten opvang te gaan kijken bij de sporten. Ze vinden het leuk om daar te zijn en het is goed voor de anderen om te zien dat de gehandicapte kinderen leuk, gezellig, grappig en ook nog eens goed zijn op hun manier. Zij kunnen ook gewoon klappen. Zij kunnen ook gewoon dansen (net als alle andere Ghanese kinderen ;) ) Zij kunnen ook gewoon voetballen en sommige zelfs een beetje volleyballen. Dus we waren deze week heel veel te vinden op de sportvelden.

De laatste dag was wel heel speciaal. De laatste finales werden gespeeld en dan zouden we weten wie er de beker zou winnen. Ik zal jullie een klein beetje vertellen hoe dat eraan toe ging. Wanneer er een wedstrijd gespeeld werd stonden de kinderen van de school om het veld heen. En af en toe stonden ze dan iets te ver bij de lijn of op de lijn en dan kwam er een meester of scheidsrechter voorbij gestoven met een tak met of zonder blaadjes net van de boom getrokken om zo de kinderen aan de kan te jagen. Ja dan wil je wel aan de kant vliegen als die eraan kwam. Verder was het zo wanneer er 1 school gescoord had renden alle kinderen, juffen en meesters het veld op. Was het niet rennend dan was het wel dansend. En na een paar seconden renden ze weer terug naar hun plek om de wedstijd te hervatten. Na de voetbal finale van de basisschool werd de voetbal finale van de jongens gespeeld. Dit was een heel druk bezochte activiteit. Maar dan ben je als blanke toch nog iets belangrijker dan de finale, want het grappige was wanneer wij achterlangs de mensen liepen die stonden te kijken draaiden er ineens heel veel hoofden om. Ja na een maand zijn ze er nog niet aan gewend dat hier 2 blanke rondlopen.

Toen de laatste finale gespeeld werd kwamen bijna alle kinderen van de scholen om het veld staan. Inclusief de politie was er. Dit om het goed te laten verlopen maar ook omdat ze het zelf wel erg interessant vonden. Na het einde van de wedstrijd kwam de taak van de politie tevoorschijn. Alle kinderen en docenten weg jagen uit het veld. En het grappige was dan denk je dat de politie vast wel professionele wapenstokken heeft, maar nee hoor hun stokken raapten ze ook gewoon op van de grond op of braken hem af van de boom. En zo hielden ze de kinderen en andere belangstellenden op afstand tijdens de prijs uitreiking.

Na de prijsuitreiking gingen de politieagenten en agentes naar de weg toe en hielden het verkeer een beetje tegen. Dit was omdat er een vrachtwagen met vrolijke muziek door het dorp ging en daarachteraan eerst de winnaars en dan de rest van de kinderen. Zo gingen wij gezellig mee met deze vrolijke, gezellige, dansende, springende en zingende Ghanese kinderen. We konden niet heel het dorp door want ineens ging het hard waaien en toen grote druppels regen en onweer dus dat was voor iedereen het einde van deze sportweek en heel hard rennen naar huis.

Ja ik wilde proberen meerdere dingen te zetten in deze blog maar dat is me niet echt gelukt.
Ik denk dat al snel een nieuwe blog volgt met meerdere verhalen want heb vorige week veel dingen meegemaakt.